Δήμητρα Παπαδοπούλου – Ηθοποιός, Σεναριογράφος, Σκηνοθέτιδα

Βρέθηκα στους δρόμους με ταγάρι και αμπέχονο. Η σεξουαλικότητα και ο ρομαντισμός ούτε στα ρούχα ούτε στη συμπεριφορά, μου ήταν επιτρεπτός, ειδικά την εποχή που  ήμουν φοιτήτρια. Εγώ δεν με άφηνα.

Μεγάλωσα με τη αίσθηση ότι όσο πιο πολύ φιμώνεις τη θηλυκότητα τόσο πιο ευυπόληπτη είσαι.

Από την άλλη δε με βοηθούσαν και τα κορίτσια  που υπογράμμιζαν τη θηλυκή σεξουαλική τους πλευρά με ένταση. Με απωθούσε η σωματική  πρόκληση, με γοήτευε  περισσότερο η  πνευματική.

Μα πιο πολύ  με εκνεύριζαν οι ευάλωτες και σεμνές ρομαντικοειδείς υπάρξεις. Ποτέ δεν έφευγε από το μυαλό μου ότι εκβιάζουν υπόγεια την αρσενική προστασία.

Μετά φόρεσα ένα παντελόνι τζιν ή οτιδήποτε άλλο σε παντελόνι, που κυρίως να μη με σφίγγει και δεν το ξανά έβγαλα ποτέ. Τις πιο πολλές φορές κουρευόμουνα μόνη μου ποτέ δε βαφόμουν.

Όμως και εγώ, που μεγάλωσα με τη Σταχτοπούτα, η οποία σε ένα βράδυ  από ένα καρβουνιασμένο τίποτα γίνεται μια γκλάμουρ βασίλισσα, συνδέθηκα με τις πριγκίπισσες των παραμυθιών  και  με όλες τις ξωτικές νεράιδες που φτεροκοπούσαν ανέμελες κ τραγουδούσαν στα δάση.

Όμως σε ένα κόσμο που έπρεπε να επιβιώσω μόνη μου, να αποδείξω, να υπάρξω, να βιοποριστώ, πόσο χώρο είχανε αυτά τα  πλάσματα να αναπνεύσουν και να βγουν να παίξουν;  Κανένα!

Μόνο μέσα από ρόλους, αλλά και αυτοί υπηρετούν πάντα με στρατιωτική πειθαρχία την ανώτερη αξία στη δικιά μου ζωή: το γέλιο.

Και έτσι μια μέρα βρέθηκα ξαπλωμένη με μια καλή νεράιδα και άλλες φίλες της νεράιδες, να με περιποιούνται να με μεταμορφώσουν σε ένα ρόλο που ποτέ δεν καταδέχτηκα να παίξω μέχρι σήμερα

Χωρίς τη παραμικρή δίκη μου προσπάθεια μεταμορφώθηκα σε μια ρομαντική αέρινη γυναίκα που πετάει σαΐτες και τις στέλνει στα κορίτσια του κόσμου σαν μια νεραϊδοεντολή. Να επιτρέψουν στον εαυτό τους να ζήσουν και αυτές το δικό τους παραμύθι και να ελευθερώσουν την οποία δικιά τους έγκλειστη ηρωίδα που πνίγεται στα μπαούλα μιας ύπουλης απαγόρευσης.

-Ποτέ αναζητάς να κάνεις αλλαγές στην εμφάνιση σου; 

Πρώτον όταν έχω χρόνο, δεύτερον όταν είμαι έτοιμη για ρίσκο δηλαδή σε τολμηρή φάση ή όταν με έχω βαρεθεί.

-Από που ξεκινάς συνήθως και γιατί; 

Πάντα από το μαλλί και από μια φάση και μετά και από το Botox.

-Πώς βίωσες την εμπειρία του BEINGME;

Πέρασα πολύ ωραία, τα άφησα όλα στην ροή, δεν είχα άποψη για τίποτα αλλά ένιωσα ότι μου ταιριάζει πολύ. Τίποτα δεν μου ήταν φάλτσο.

-Τι παίζει κατά την γνώμη σου τον πιο σημαντικό ρόλο στο να μπορέσουμε να εκφράσουμε καλύτερα τον εαυτό μας μέσα από την εμφάνιση μας;

Σημασία έχει να ξέρουμε πολύ καλά τι συμβαίνει μέσα μας τη δεδομένη στιγμή. Αλλιώς θέλει πειράματα, βάζω, βγάζω, αδειάζω.

-Πως κατάφερες να έρθεις πιο κοντά στο προσωπικό σου στιλ;

Δεν ξέρω αν έχω έρθει, πηγαινοέρχομαι, μάλλον αυτό είναι το στιλ μου…. να πηγαινοέρχομαι!