16 Ιούλ Μάρθα Δημήτροπούλου – Γλύπτρια – Ζωγράφος
Ποια είναι η δική σου Μαντάμ Σουσού;
Σουσού, σουσουδιζω, σουσουδισμός…Η αλλιώς wannabe που λένε και οι Άγγλοι. Έχω ρίξει πολύ γέλιο με την Μαντάμ Σουσού αλλά κάποιες φορές πρέπει να παραδεχτώ πως λειτουργούσε κι ως έμπνευση! “Ιχθυοπωλείον το Λούβρο”, είχε τίτλο ένα από τα επεισόδια. “Μυρίζε αστακό” είχε πει χαρακτηριστικά η Παναγιωτοπούλου, σχολιάζοντας την ταμπέλα για το ψαράδικο του συζύγου της… Ο χαρακτήρας της ενσάρκωνε την ανάγκη ενός λαού να ξεφύγει από την μιζέρια. Ολίγον φαντασμένη, αλλα…τελικα μεχρι το τελος του εργου…βλεπεις οτι δεν ήταν απλά μια φαντασμενη….είχε και μια δοση καλοσυνης κ αθωοτητας αξιοζηλευτη Εμείς ως παιδιά κρατούσαμε την αθώα ματιά. Θυμάμαι με την ξαδέρφη μου παίζαμε συχνά την Μαντάμ Σουσού . Εγώ ήμουν η στυλίστρια κι αυτή το μοντέλο μου. Ως καλλιτεχνική φύση ανέκαθεν, ήθελα όλους γύρω μου να τους ομορφαίνω, να τους κάνω ξεχωριστούς. Τις φίλες, την μαμά, την θεία, την γιαγιά… Είχα την τάση να φλερτάρω με το “καλύτερο”… Κι ακόμη πιστεύω πως αυτή η διάθεση των καλλιτεχνών είναι που τους κάνει ευέλικτους και προσαρμοστικούς, καταρίπτοντας κλισέ ανώτερων κοινωνικών τάξεων. Επίσης κάτι που μ εντυπωσίαζε πάντα, ήταν πως κάποιοι άνθρωποι, κυρίως γυναίκες, στον κοινωνικό μου περίγυρο είχαν πραγματικά καταφέρει να “ανέλθουν” γιατί στόχευαν ψηλά με attitude Madame Shoushou… Άρα το να ακολουθείς το όραμα σου, προσπερνόντας την οποιαδήποτε κριτική κι απαξίωση είναι η σίγουρη συνταγή για να “μαγειρέψεις” την δική σου τύχη.
Μάρθα Δημητροπούλου